ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ LEOPARD 2

Όπως είναι γνωστό το πρόγραμμα προμήθειας 170 αρμάτων μάχης τύπου Leopard-2HEL (ελληνική διαμόρφωση της έκδοσης Leopard-2A6) απέδωσε στην Ελλάδα και 183 Leopard-2A4. Δυστυχώς, η εγκληματική αμέλεια και ολιγωρία των υπευθύνων επέτρεψε στην Τουρκία να αποκτήσει με συνοπτικές διαδικασίες 298 Leopard-2A4 από τα γερμανικά αποθέματα, αντί να τα πάρουμε εμείς!

Η εμπλοκή των τουρκικών Leopard-2A4 στη Συρία κατέδειξε τις αδυναμίες ενός άρματος μάχης, το οποίο τέθηκε σε παραγωγή το 1985, δηλαδή πριν από 32 χρόνια. Πρώτη η Γερμανία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, αντιλήφθηκε τις αδυναμίες των Leopard-2A4, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας ανάπτυξης της έκδοσης Leopard-2A5.

Η πρώτη προσέγγιση της Γερμανίας ήταν η υιοθέτηση ενός σχετικά φτηνού προγράμματος αναβάθμισης των Leopard-2A4 στο επίπεδο Leopard-2A5 (επιπλέον εξωτερική θωράκιση και εσωτερική προστασία για το πλήρωμα, εγκατάσταση νέου συστήματος σταθεροποίησης του πυροβόλου και νέου ηλεκτρικού μηχανισμού ελέγχου του πυροβόλου, αναβάθμιση του περισκοπίου του αρχηγού πληρώματος PERI-R17 στο επίπεδο PERI-R17A2/TIM με την προσθήκη δυνατότητας θερμικής απεικόνισης και επιπλέον θωρακισμένη προστασία για τα εκτεθειμένα τμήματα του συστήματος ελέγχου πυρός EMES-15).

Το συγκεκριμένο πακέτο αναβάθμισης, το οποίο υιοθέτησαν αρκετές χώρας, έπαψε να είναι διαθέσιμο το 2005 όταν αναπτύχθηκε η έκδοση Leopard-2A6, η οποία αποτέλεσε τον «οδικό χάρτη» ανάπτυξης των νεότερων εκδόσεων Leopard-2A7/-2A7+ από το 2010 και μετά.

Οι σύγχρονες τεχνολογίες που ενσωματώνουν οι εκδόσεις Leopard-2A6/-2A7/-2A7+, σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό Leopard-2A4 σε υπηρεσία ανά τον κόσμο οδήγησε τις γερμανικές εταιρίες IBD και Rheinmetall στην ανάπτυξη πακέτων εκτεταμένης αναβάθμισης των Leopard-2A4. Η IBD ανέπτυξε την έκδοση Evolution, η οποία αφορά αποκλειστικά και μόνο στην ενίσχυση της θωράκισης του άρματος μάχης (άλλωστε η IBD εξειδικεύεται στην ανάπτυξη και παραγωγή θωρακίσεων αρμάτων μάχης).

Λίγο αργότερα, το 2007, η Rheinmetall ανάπτυξε την έκδοση Revolution, η οποία είναι μια πρόταση εκτεταμένης αναβάθμισης του Leopard-2A4. To 2012 η Rheinmetall παρουσίασε το πακέτο αναβάθμισης Evolution-2, το οποίο αφορά στις νεότερες εκδόσεις Leopard-2A5/-2A6, ενώ το 2014 η IBD παρουσίασε το πακέτο αναβάθμισης ESPACE (Enhanced Survivability Package Advanced Combat Environment), το οποίο αποτελεί εξέλιξη της έκδοσης Evolution και προσφέρει ολόπλευρη προστασία στο άρμα μάχης. Τέλος, το 2016 η Rheinmetall παρουσίασε το πακέτο αναβάθμισης MBT Advanced Technology Demonstrator, το οποίο αποτελεί εξέλιξη της έκδοσης Revolution και αναβαθμίζει τα Leopard-2A4 σε επίπεδο κοντά στο επίπεδο των Leopard-2A7+.

Στην έκδοση Evolution το κύριο συστατικό του προγράμματος αναβάθμισης είναι η υιοθέτηση της σπονδυλωτής θωράκισης AMAP (Advanced Modular Armor Protection) της IBD. Η θωράκιση AMAP έχει αναπτυχθεί σε πολλές διαφορετικές διαμορφώσεις ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις ανάγκες του πελάτη (AMAP-ADS, AMAP-B, AMAP-IED, AMAP-M, AMAP-SC, AMAP-R, AMAP-L).

Πρόκειται για συνθετική θωράκιση αποτελούμενη από ένα κράμα αλουμινίου-τιτανίου, χάλυβα και κεραμικών υλικών. Στο πακέτο Evolution η θωράκιση καλύπτει το εμπρός μισό τόξο και την οροφή, δηλαδή τα ποιο ευάλωτα σημεία του άρματος. Επικουρικά μπορεί να τοποθετηθεί και προστασία δαπέδου για μεγαλύτερη αντιναρκική προστασίας, καθώς και το καπνογόνο σύστημα ROSY (Rapid Obscuring System) της Rheinmetall για αυξημένη παθητική προστασία.

Μέχρι σήμερα το πακέτο Evolution έχει επιλεγεί από την Ινδονησία και τη Σιγκαπούρη. Η Σιγκαπούρη αγόρασε 126 Leopard-2A4 (το 2006), εκ των οποίων 30 χρησιμοποιούνται ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών, ενώ τα 96 έχουν αναβαθμιστεί με τη συλλογή αναβάθμισης Evolution (Leopard-2SG). Η Ινδονησία απέκτησε 103 Leopard-2A4, εκ των οποίων 63 έχουν αναβαθμίσει στο επίπεδο Leopard-2IR με την ενσωμάτωση θωράκιση AMAP-B και ορισμένες άλλες βελτιώσεις (εγκατάσταση κλιματιστικού συστήματος, αντικατάσταση του υδραυλικού συστήματος περιστροφής του πύργου με ηλεκτρικό και βελτίωση του συστήματος ελέγχου πυρός). Το ινδονησιακό πρόγραμμα ξεκίνησε το 2014 και ολοκληρώθηκε το 2017.

Το κόστος των προγραμμάτων διαφέρει ανάλογα με την επιλογή. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές της Σιγκαπούρης και της Ινδονησίας το πακέτο Evolution κοστίζει περί τα € 700.000 ανά άρμα μάχης (ίδιο κόστος έχει και το πρόγραμμα αναβάθμισης ενός Leopard-2A4 στο επίπεδο Leopard-2A5). Τα πακέτα Revolution και ESPACE κοστίζουν περί το € 1.170.000 ανά άρμα μάχης, ενώ το πακέτο Revolution 2 κοστίζει περί το € 1.875.000 ανά άρμα μάχης (ίδιο κόστος έχει και το πακέτο αναβάθμισης ενός Leopard-2A4 στο επίπεδο Leopard-2A6).

Τέλος, το πακέτο MBT Advanced Technology Demonstrator κοστίζει περί τα € 3.750.000 ανά άρμα μάχης. Σε γενικές γραμμές τα κόστη δεν είναι απαγορευτικά αν σκεφτεί κανείς ότι ένα νέο Leopard-2A7+ κοστίζει περί τα € 9.000.000 τη στιγμή που η αναβάθμιση ενός Leopard-2A4 στο κοντινότερο δυνατό επίπεδο σε σχέση με το Leopard-2A7+ κοστίζει € 3.750.000 περίπου!

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ένα πρόγραμμα αναβάθμισης 170 Leopard-2HEL και 183 Leopard-2A4 στο επίπεδο Leopard-2A7+ θα κοστίσει περίπου € 1 δις. Φυσικά πρόκειται για μεγάλο ποσό. Ωστόσο, μια διακρατική συμφωνία με την κυβέρνηση της Γερμανίας, όπως έγινε με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για το πρόγραμμα αναβάθμισης των P-3 Orion, σε συνδυασμό με την επέκταση του προγράμματος για δέκα χρόνια θα μπορούσε να αποτελέσει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία αναβάθμισης της «αιχμής του δόρατος» του Όπλου των Τεθωρακισμένων και εξισορρόπησης της μελλοντικής απειλής που ακούει στο όνομα «Altay».

ΠΗΓΗ

https://www.thinknews.gr/defence/epitaktiki-anagki-eksygchronismou-ton-ellinikon-leopard-2/

ΝΕΕΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΡΩΣΙΚΑ ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ T-90M, T-80BVM MBTS

Το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας είναι έτοιμο να ξεκινήσει δοκιμές στα άρματα μάχης T-80BVM και T-90M , λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα της παρουσίας τους στη Συρία.

Στην αμυντική έκθεση Army-2017 που πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα στις 22 με 27 Αυγούστου, η MoD και η ερευνητική και κατασκευαστική εταιρεία Uralvagonzavod, θυγατρική της Rostec, υπέγραψαν συμβάσεις ύψους άνω των 24 δις RUB για την παράδοση T-90M MBTs και Terminator  οχήματα υποστήριξης αρμάτων όπως και νέες συμβάσεις για την αναβάθμιση των T-72, T-80BV συμπεριλαμβανομένης και μια μεγάλης αναβάθμισης και των αρμάτων T-90.

Ο εκσυγχρονισμός των αρμάτων T-80BV σε T-80BVM θα ενισχύσει σημαντικά την μαχητική τους ικανότητα. Οι ρωσικοί αμυντικοί αναλυτές πιστεύουν ότι το όχημα θα λάβει το σύστημα παρακολούθησης πολλαπλών στόχων  Sosna-U με ανιχνευτή  λέιζερ, θερμικό σύστημα απεικόνισης και αυτόματο tracker. Η κατανάλωση καυσίμου του άρματος αναμένεται να μειωθεί και το κατώτερο όριο της θερμοκρασίας λειτουργίας του άρματος θα επεκταθεί στους -50 ° C.

Το βάρος μάχης του αναβαθμισμένου T-80BVM έχει αυξηθεί σε 46 τόνους. Εχει τρία μέλη πληρώματος. Έχει μήκος 7 μ. (9,55 μ. Πίσω από το στόμιο), πλάτος 3,38 μ. Και ύψος 2,21 μ. Εϊναι επανδρωμένο με ένα πυροβόλο 2Α46Μ1 των 125 χιλ. ένα ο πολυβόλο (MG) 7,62 χιλ. και ένα βαρύ NSVT 12,7 χιλ. αντιαεροπορικό MG.

ΠΗΓΗ

https://www.thinknews.gr/defence/nees-anavathmisis-gia-ta-rosika-armata-machis-t-90m-t-80bvm-mbts/

ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΣΥΡΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΤΟΝ "ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗ" ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ (VIDEO/PHOTOS)

Ενδιαφέρον για την εξαγορά απ’ τη Ρωσία του νέου τεθωρακισμένου οχήματος που ανέπτυξε με την ονομασία «BMPT 2 » ή «Εξολοθρευτής 2» έχουν επιδείξει αρκετές χώρες, σύμφωνα με ρωσικό πρακτορείο Sputnik.

Μεταξύ αυτών, σύμφωνα πάντα με το Sputnik, το Ισραήλ και η Συρία στα εδάφη της οποίας δοκιμάζεται από τον περασμένο Ιούνιο.

Ακολουθούν φωτογραφίες με τις δυνατότητες του νέου τεθωρακισμένου οχήματος: 

Η Ρωσία πρωτοεμφάνισε το μοντέλο το 2013

Κύριος σκοπός του είναι να προστατεύει άλλα τεθωρακισμένα, ειδικά στις αστικές περιοχές, και σχεδιάστηκε μετά τους πολέμους στην Τσετσενία και το Αφγανιστάν όπου τα ρωσικά τανκς επλήγησαν σημαντικά απ’ τα πυραυλικά και αντιαρματικά συστήματα άμυνας

Διαθέτει εντυπωσιακή γκάμα οπλισμού που συμπεριλαμβάνει δύο πυροβόλα 2A42 των 30 mm, τέσσερις εκτοξευτές αντιαρματικών πυραύλων 9M120 “Ataka-T” 130mm και ένα οπλοπολυβόλο PKTM των 7.62mm

Τα δύο πυροβόλα 2A42 των 30mm μπορούν να ρίξουν 800 βλήματα το λεπτό σε απόσταση έως 3,6 χλμ και οι πύραυλοι 9M120 “Ataka-T” των 130mm να διαπεράσει θωράκιση που φθάνει τα εξήντα εκατοστά.

Επίσης διαθέτει νυχτερινή όραση, λέιζερ που υπολογίζει τις αποστάσεις καθώς και ένα σύστημα λέιζερ που κατευθύνει τους πυραύλους.

Αν και ο οπλισμός του συνολικά είναι εντυπωσιακός, ίσως το πιο σημαντικό απ’ όλα, το οποίο μάλιστα δεν διαθέτει άλλο ανάλογο όχημα μάχης, είναι η υψηλή θέση του πύργου του.

Τόσο όσο χρειάζεται ώστε να χρησιμοποιεί τα όπλα του από θέσεις που δεν είναι τόσο εκτεθειμένες στα εχθρικά πυρά.

Το πλήρωμα έχει μειωθεί στα τρία άτομα από πέντε που απαιτούσε ο «Εξολοθρευτής 1».

Το πρώτο μοντέλο του «Εξολοθρευτή 1» είχε παρουσιαστεί στα τέλη της δεκαετίας του ’90.

Αν και ο «Εξολοθρευτής 2» είναι πιο ελαφρύς, φθηνότερος και πιο εύκολος στο χειρισμό σε σχέση με τον πρώτο, έχει όμως και ένα μειονέκτημα. Χτυπά κάθε φορά κατά ενός στόχου ενώ το προηγούμενο μοντέλο είχε τη δυνατότητα να χτυπήσει παράλληλα κατά τριών στόχων.

Στη Συρία έχει εμφανιστεί στις κάμερες μόνο ένα ετοιμοπόλεμο μοντέλο και αυτό συνήθως σε επισκέψεις του Προέδρου Άσαντ.

Πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι προετοιμάζεται και τρίτη βερσιόν. Ήδη κυκλοφορεί το Τ-15 ή «Εξολοθρευτής 3» ως πρωτότυπο στο πλαίσιο μίας νέας γκάμας τεθωρακισμένων οχημάτων που θέλει να αναπτύξει η ρωσική αμυντική βιομηχανία.

Παρακολουθείστε κι ένα βίντεο:

ΠΗΓΗ

https://www.thinknews.gr/defence/israil-ke-syria-theloun-na-exagorasoun-ton-exolothrefti-apo-tin-rosia-videophotos/

Τ-90: ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΙΣΧΥΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ (VIDEO)

Το T-90 είναι μια τρίτη γενιά MBT που τέθηκε σε λειτουργία στον ρωσικό στρατό το 1993.Το άρμα μάχης σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε από το σοβιετικό καθεστώς για να αντικαταστήσει τα T-64, T-72 και T-80 της σειρά ΒΜΤ.

Το T-90As τέθηκε ξεκίνησε την επιχειρησιακή του δράση στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις το 2004. Το άρμα μάχης διαθέτει νέο κινητήρα και νέο σχεδιασμό στον πύργο του ενώ είναι εξοπλισμένο με το θερμικό σύστημα ESSA. Το ρωσικό άρμα μάχης είναι επίσης εξοπλισμένο με θωράκιση τρίτης γενεάς, σχεδιασμένη ειδικά για να μπορεί να αντέξει σε πυρά των 120 mm που χρησιμοποιούνται από τα Abrams M1A1 και Leopard 2 MBTs.

ΠΗΓΗ

https://www.thinknews.gr/defence/t-90-epidixi-ischyos-apo-ton-rosiko-strato-video/

Η Ρωσία αναβαθμίζει τον στόλο αρμάτων μάχης T-80

Το γραφείο τύπου του «εργοστασίου κατασκευής μεταφορικών μηχανημάτων Ομσκ» ανακοίνωσε ότι η βιομηχανία «Ουραλβαγκονζαβόντ», θυγατρική της ρωσικής κρατικής βιομηχανίας, υψηλής τεχνολογίας, «Rostec», υπέγραψε σύμβαση με το ρωσικό υπουργείο άμυνας για την ανακατασκευή και αναβάθμιση των κύριων αρμάτων μάχης T-80. Το «εργοστάσιο κατασκευής μεταφορικών μηχανημάτων Ομσκ» (Ομσκτράνσμας) ειναι θυγατρική της «Ουραλβαγκονζαβόντ». Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της Ομσκτράνσμας, Ιγκόρ Λομπόφ, έχει υπογραφεί μια μακροχρόνια σύμβαση.

“Το συμβόλαιο για την ανακατασκευή και αναβάθμιση των αρμάτων T-80 είναι ένα γεγονός ορόσημο για το εργοστάσιο μας, το οποίο θα μας επιτρέψει να συσσωρεύσουμε στις εγκαταστάσεις κατασκευής της Ομσκτράνσμας επιπλέον παραγγελίες και να βελτιώσουμε την οικονομική κατάσταση του εργοστασίου”, είπε ο Λομπόφ.

Η Ομσκτράνσμας ξεκίνησε την παραγωγή του κύριου άρματος μάχης T-80 στη δεκαετία του 1970. Η αναβάθμιση του θα ενισχύσει τις επιχειρησιακές του δυνατότητες.

Ειδικοί που απάντησαν στις ερωτήσεις της ειδησεογραφικής υπηρεσίας της περιφέρειας Ομσκ υπέθεσαν ότι κατά τη διάρκεια της αναβάθμισης, το άρμα θα εφοδιαστεί με το σκοπευτικό πολλαπλών καναλιών Sosna-U με αποστασιόμετρο λέιζερ, σύστημα θερμικής απεικόνισης και αυτόματο εντοπισμό στόχων.

Εκτός αυτού, η κατανάλωση καυσίμου του οχήματος θα μειωθεί σημαντικά. Νωρίτερα, το άρμα με τον αεριοστρόβιλο κινητήρα κατανάλωνε περισσότερα από 7,5 λίτρα ανά χιλιόμετρο σε ορισμένες επιχειρησιακές συνθήκες.

Το άρμα θα προσαρμοστεί επίσης για επιχειρήσεις σε βόρειες περιοχές. Οι σχεδιαστές έχουν επιφορτιστεί με την λειτουργία του σε θερμοκρασίες κάτω των -50οC.

Το κύριο άρμα μάχης T-80U έχει βάρος 46,5 τόνων, μεγίστη ταχύτητα επί δρόμου 70 χλμ/ωρα, μεγίστη ταχύτητα σε δυσπρόσιτα εδάφη 40-45 χλμ/ωρα και αυτονομία καυσίμου 500 χιλιόμετρα και το πλήρωμα τους ανέρχεται στα τρία άτομα. Το άρμα κινείται από τον αεροστρόβιλο κινητήρα GTD-1250 τριών αξόνων των 1250 ίππων.

Το άρμα είναι οπλισμένο με το σταθεροποιημένο σε δυο άξονες λειόκαννο πυροβόλο 2A46M-1 των 125 χιλιοστών με αυτόματη γέμιση και ρυθμό βολής 6-8 βλημάτων ανά λεπτό, ένα συζυγές πολυβόλο PKT των 7,62 χιλ., και ενα αντιαεροπορικό πολυβόλο Utyos των 12,7 χιλ. Έχει φόρτο 45 βλημάτων των 125 χιλ.

Το άρμα διαθέτει συνδυασμό πολλαπλών στρώσεων και εκρηκτικής αντιδραστικής θωράκισης και προστατεύεται από όπλα μαζικής καταστροφής.

Απόδοση/Μετάφραση απο το TASS.ru για την Προέλαση.

ΠΗΓΗ

http://www.proelasi.org/2017/09/09/%CE%B7-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%B1%CE%B8%CE%BC%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%83%CF%84%CF%8C%CE%BB%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD/

ΑΡΜΑΤΑ ΜΑΧΗΣ LEOPARD-1 ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ

Για την Ελλάδα, το Leopard-1A5 αποτελεί τον κύριο κορμό των Τεθωρακισμένων με συνολικά 501 μονάδες σε υπηρεσία. Στην έκδοση «A5», η οποία τέθηκε πρώτη φορά σε παραγωγή το 1987, το Leopard-1 ενσωματώνει τροποποιημένο πύργο μάχης με βελτιωμένη εσωτερική εργονομία προκειμένου να είναι εφικτή η εγκατάσταση του προβλεπόμενου επιπλέον εξοπλισμού. Επιπλέον οι εργονομικές παρεμβολές στον πύργο είχαν ως αποτέλεσμα να μετακινηθούν περισσότερα πυρομαχικά σε μέρος εγγύτερα του πυροβολητή έτσι ώστε να μειωθεί ο χρόνος μεταξύ δύο βολών, άρα ο χρόνος αντίδρασης του άρματος (στις προηγούμενες εκδόσεις τα πυρομαχικά ήταν τοποθετημένα στο αριστερό μέρος του οδηγού). Η πραγματική όμως καινοτομία του τροποποιημένου πύργου είναι ότι έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε εργονομικά να μπορεί να δεχθεί το πυροβόλο διαμετρήματος 120mm των Leopard-2. Η έκδοση του Leopard-1A5 με πυροβόλο των 120mm και επιπλέον θωράκιση τύπου ERA (Explosive Reaction Armor) ονομάστηκε Leopard-1A6, αναπτύχθηκε μεν, αλλά ποτέ δεν τέθηκε σε παραγωγή. Στην έκδοση Leopard-1A5 το άρμα ενσωματώνει το Συστήματος Ελέγχου Πυρός (ΣΕΠ) EMES-18, το οποίο αποτελεί εξέλιξη του EMES-15 των Leopard-2. Η υιοθέτηση του EMES-18 επιτρέπει στο Leopard-1A5 τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί πυρομαχικά APFSDS (Amour-Piercing Fin-Stabilized Discarding Sabot). Πέραν της ενίσχυσης της μαχητικής ισχύος, το Leopard-1A5 ενισχύθηκε και με επιπλέον σπονδυλωτή θωράκιση LAP (Lexan Armored Plates) αλεξίσφαιρων υαλοπινάκων, η οποία είναι τοποθετημένη εσωτερικά της εργοστασιακής θωράκισης (19-21,7mm ατσάλι και 10-70mm ομογενοποιημένου χάλυβα).

ΤΑ LEOPARD-1A5 ΤΟΥ ΕΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΓΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΑΚΟΜΗ ΧΡΟΝΙΑ

Συνολικά η Ελλάδα έχει παραλάβει 551 Leopard-1A5, εκ των οποία 50 έχουν χρησιμοποιηθεί ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών:

• To Φεβρουάριο του 1989, στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών οφελών για το πρόγραμμα ναυπήγησης των τεσσάρων φρεγατών MEKO-200HN Mod.3, παραχωρήθηκαν από τη Γερμανία 75 Leopard-1A5, τα οποία παρελήφθησαν την περίοδο 1993-1994 (54 το 1993 και 21 το 1994). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πριν παραδοθούν στην Ελλάδα, τους αφαιρέθηκε το θερμικό περισκόπιο του πυροβολητή (Peri R-12), για να εγκατασταθεί, εκ νέου, την περίοδο 1996-1998, με εθνικά κονδύλια.
• Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αποφασίστηκε η δωρεάν παραχώρηση από την Ολλανδία δύο Leopard-1A5 (Leopard-1V2 σε ολλανδική υπηρεσία) τα οποία ήταν τα δύο πρωτότυπα άρματα μάχης του προγράμματος αναβάθμισης των 468 ολλανδικών Leopard-1V1 στο επίπεδο Leopard-1V2 (εφάμιλλο των Leopard-1A5), το οποίο τελικά ακυρώθηκε. Η παράδοση των δύο Leopard-1A5 έγινε το 1993.
• Τον Απρίλιο του 1998, υπογράφηκε σύμβαση ύψους 5.100.000.000 δραχμών, για την αγορά 170 Leopard-1A5, στο πλαίσιο των αντισταθμιστικών οφελών του προγράμματος αναβάθμισης των 39 F-4E Phantom Ακολούθησε, τον Αύγουστο του 1998, η υπογραφή σύμβασης, ύψους 13.600.000.000 δραχμών, για την εργοστασιακή επιθεώρηση, συντήρηση και επισκευή τους. Οι παραδώσεις ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1998 και ολοκληρώθηκαν το Δεκέμβριο του 2000.
• Τον Απρίλιο του 2000 υπογράφηκε σύμβαση για την προμήθεια 22 Leopard-1A5, οι παραδόσεις των οποίων ολοκληρώθηκαν το Σεπτέμβριο του 2002, αφού πρώτα υπέστησαν εργοστασιακή επιθεώρηση, συντήρηση και επισκευή στη Γερμανία. Εξ’ αυτών τα 13 έχουν ενταχθεί σε υπηρεσία από την 3η Ίλη Μέσων Αρμάτων (3η ΙΜΑ) της 32ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών (32η ΤΠΝ).
• Στη σύμβαση του Μαρτίου 2003, για την προμήθεια των 170 Leopard-2HEL, προβλέφθηκε, ως αντισταθμιστικό όφελος, με κόστος € 64.800.000, η αγορά 82 Leopard-1A5, τα οποία άρχισαν να παραλαμβάνονται τον Οκτώβριο του 2003, ενώ η εργοστασιακή τους επιθεώρηση, συντήρηση και επισκευή, που ξεκίνησε το 2005 και ολοκληρώθηκε στα μέσα του 2006.
• Τον Αύγουστο του 2005, στο πλαίσιο της λεγόμενης «ενδιάμεσης λύσης» του προγράμματος προμήθεια των 170 Leopard-2HEL, αγοράστηκαν, έναντι του ποσού των € 280.018.240, 183 Leopard-2A4 και 175 Leopard-1A5, εκ των οποίων 25 χρησιμοποιήθηκαν ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών. Τα Leopard-1A5 άρχισαν να παραλαμβάνονται στα μέσα του 2006, αλλά η εργοστασιακή τους επιθεώρηση, συντήρηση και επισκευή ξεκίνησε μόλις τον Οκτώβριο του 2008 και ολοκληρώθηκε το 2009. Εντωμεταξύ, τον Οκτώβριο του 2007 υπογράφηκε συμπληρωματική, ως προς τη σύμβαση του 2005, σύμβαση για την προμήθεια 25 επιπλέον Leopard-1A5, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών.

LEOPARD-1A5 ΤΟΥ ΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΣΚΗΣΗΣ

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι Ελλάδα έχει παραλάβει και άλλα 304 άρματα μάχης της οικογένειας Leopard-1 προγενέστερων εκδόσεων, τα περισσότερα από τα οποία έχουν αποσυρθεί από την υπηρεσία, ενώ κάποια έχουν μετασκευαστεί σε οχήματα άρσης ναρκοπεδίου ή γεφυροφόρα οχήματα. Το 1981 ο Ελληνικός Στρατός (ΕΣ) προχώρησε στην προμήθεια 104 Leopard-1A4GR συν δύο εκπαιδευτικών (οδήγησης) και τεσσάρων αρμάτων περισυλλογής. Τα Leopard-1A4GR είναι ένας συγκερασμός των εκδόσεων Leopard-1A3 και Leopard-1A4. Πρόκειται για Leopard-1A3 αλλά με το ΣΕΠ EMES-12A3 (χωρίς το σταθεροποιούμενο πανοραμικό περισκόπιο Peri R12 του αρχηγού πληρώματος) και το σύστημα νυχτερινής παθητικής σκόπευσης PZB-200. Η παράδοσή τους ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1983 και ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο του 1984.

Το 1992 αποκτήθηκαν από την Ολλανδία, στο πλαίσιο της εφαρμογής της Συνθήκης CFE (Conventional Forces in Europe), 170 Leopard-1V1, μια βελτιωμένη έκδοση του Leopard-1A4 (V : Verbeterd : Βελτιωμένο), εξοπλισμένη με το ΣΕΠ EMES-12A3 AFSL-2 (χωρίς το θερμικό σύστημα νυχτερινής παρατήρησης). Το 1996 αγοράστηκαν από την Ολλανδία άλλα 30 Leopard-1V1, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών.

Συνολικά λοιπόν η Ελλάδα έχει παραλάβει 855 άρματα μάχης Leopard-1, εκ των οποίων 80 έχουν χρησιμοποιηθεί ως πηγή άντλησης ανταλλακτικών και 274 έχουν αποσυρθεί από την ενεργό υπηρεσία ή μετασκευαστεί. Δυστυχώς η πλήρης απουσία μακρόχρονου σχεδιασμού έχει «αφήσει» τα Leopard-1 στη μοίρα τους, ενώ θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν, μερικώς ή ριζικώς, δεδομένου ότι:

• Είναι άρματα μάχης ηλικίας 30 ετών, ιδανική ηλικία για την εφαρμογή ενός εκτεταμένου προγράμματος αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού με στόχο την παραμονή τους σε υπηρεσία για τουλάχιστον άλλα 20 χρόνια. Για παράδειγμα για τα αμερικανικά M-60A1 και M-60A3, τα οποία εντάχθηκαν σε υπηρεσία το 1960 και το 1978, αντίστοιχα, έχουν αναπτυχθεί τα πακέτα ριζικής αναβάθμισης M-60-2000/120S (ΗΠΑ), Sabra (Ισραήλ) και Phoenix (Ιορδανία), όλα τους με κύριο πυροβόλο διαμετρήματος 120mm, επιπλέον θωράκιση και νέο ΣΕΠ.
• Ο πύργος των Leopard-1A5 είναι ανοικτής αρχιτεκτονικής, έτσι ώστε να μπορεί να αναβαθμιστεί ανάλογα με τις απαιτήσεις του χρήστη με πυροβόλο των 120mm ή διατήρηση του πυροβόλου των 105mm.

Η ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΕΧΕΙ «ΑΦΗΣΕΙ» ΤΑ LEOPARD-1 ΣΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ, ΕΝΩ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΟΥΝ

Σύμφωνα με την Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και το 304 ΠΕΒ (Προκεχωρημένο Εργοστάσιο Βάσης) το κόστος αναβάθμισης ενός Leopard-1A5 στο επίπεδο Leopard-1A5+ χωρίς δηλαδή την υιοθέτηση πυροβόλου των 120mm, αλλά με πλήρη ανακατασκευή του άρματος, την τοποθέτηση του ΣΕΠ EMES-18 με θερμικά περισκόπια Ophelios και την εγκατάσταση ανεξάρτητου θερμικού περισκοπίου για τον αρχηγό πληρώματος πέραν του υπάρχοντος για τον πυροβολητή (δηλαδή πλήρης δυνατότητα «Hunter–Killer» ημέρα και νύκτα, κάτι που διαθέτουν μόνο οι τελευταίες εκδόσεις των αρμάτων 3ης γενιάς) ήταν της τάξεως των € 950.000 ανά άρμα μάχης (τιμές 2001). Άρα, με αναγωγή πληθωρισμού στο 2017 το κόστος σήμερα θα πρέπει να είναι γύρο στα € 1.317.000 ανά άρμα μάχης. Οι τιμές αυτές προκύπτουν από το γεγονός ότι το 2001, στο πλαίσιο του ΕΜΠΑΕ 2001-2005, είχε εξεταστεί η υιοθέτηση του πακέτου αναβάθμισης Leopard-1A5+ σε 104 Leopard-1A4GR και σε 120 από τα 170 Leopard-1V1 με συνολικό κόστος € 213.000.000. Τελικά όμως το πρόγραμμα, αρχικά, μεταφέρθηκε προς υλοποίηση στο ΕΜΠΑΕ 2006-2010 (το 2003, λόγω της προμήθειας των 170 Leopard-2HEL και των 82 Leopard-1A5) και ακυρώθηκε οριστικά το 2005 (λόγω της προμήθειας των 183 Leopard-2A4 και των 175 Leopard-1A5). Σ’ ένα άλλο παράδειγμα κόστους, το 2000 ο Καναδάς αποφάσισε την αναβάθμιση 114 Leopard C1 (Leopard-1A3) στο επίπεδο C2 (με το ΣΕΠ EMES-18 και θερμικά περισκόπια) με συνολικό κόστος € 93.300.000 (€ 818.500 ανά άρμα). Συνεπώς, εάν τα 104 Leopard-1A4GR και τα 170 Leopard-1V1 δεν αποσύρονταν τόσο επιπόλαια και παρέμεναν σε υπηρεσία ως Leopard-1A5+ το κόστος του προγράμματος θα κόστιζε σήμερα περί τα $ 361.000.000 … για τον εξοπλισμό έξι Επιλαρχιών Μέσων Αρμάτων (ΕΜΑ), όσες δηλαδή βρίσκονται στην ΑΣΔΕΝ!

Από την άλλη πλευρά, το κόστος αναβάθμισης ενός Leopard-1A5 στο επίπεδο Leopard-1A6 (δηλαδή το πακέτο Leopard-1A5+ συν το πυροβόλο L-44 των 120mm) είναι σαφώς ποιο ακριβό πρόγραμμα: Στα $ 2.250.000 ανά άρμα μάχης (τιμές 2004), σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της KMW. Με αναγωγή πληθωρισμού στο 2017 το κόστος σήμερα θα πρέπει να είναι περί τα $ 2.917.000 ανά άρμα μάχης. Συνεπώς η αναβάθμισης των 501 Leopard-1A5 του ΕΣ στο επίπεδο Leopard-1A6 θα κόστιζε σήμερα γύρο στα $ 1.461.500.000. Ομοίως, η αναβάθμιση τους στο επίπεδο Leopard-1A5+ θα κόστιζε γύρο στα $ 660.000.000. Σίγουρα, και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για ένα μεγάλο ποσό, το οποίο δεν μπορεί να δαπανηθεί από την Ελλάδα με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Όμως είναι δύο εναλλακτικές λύσεις τις οποίες πιστεύουμε ότι ο ΕΣ θα πρέπει να εξετάσει πολύ σοβαρά και με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, δεδομένου ότι τα Leopard-1A5 αναμένεται να παραμείνουν σε υπηρεσία για πολλά χρόνια ακόμα. Η αναβάθμιση τους, ιδιαίτερα στο επίπεδο Leopard-1A6, θα δημιουργούσε μια νέα πολυετή δυναμική στο Όπλο των Τεθωρακισμένων με 854 άρματα μάχης εξοπλισμένα με πυροβόλο διαμετρήματος 120mm και ικανότητα μάχης ημέρα και νύχτα!

ΤΑ 171 ΤΟΥΡΚΙΚΑ LEOPARD-1A1/-1A4 ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΗΚΑΝ ΜΕ ΚΟΣΤΟΣ $ 953.000 ΑΝΑ ΑΡΜΑ

Υπενθυμίζουμε ότι η Τουρκία έχει ήδη αναβαθμίσει 171 Leopard-1A1/-1A4 στο επίπεδο Leopard-1T2 (επίπεδο εφάμιλλο των Leopard-1A5+, χωρίς όμως την επιπρόσθετη θωράκιση LAP). Το πρόγραμμα αποφασίστηκε τον Ιανουάριο του 2002, έναντι του ποσού των $ 163.000.000 ($ 953.000 ανά άρμα μάχης, τιμές 2002) και περιελάμβανε: Την εγκατάσταση του ΣΕΠ Volkan τουρκικής σχεδίασης, νέων περισκοπίων σκόπευσης για τον πυροβολητή, νέας οθόνης ελέγχου για τον αρχηγό πληρώματος, συστήματος αναφοράς σημείου κάνης και καταγραφής της κλίσης του πυροβόλου και του πύργου, συστήματος επιλογής πυρομαχικών, αισθητήρες αναγνώρισης μετεωρολογικών συνθηκών και θερμοκρασίας πυρομαχικών, συστήματος προσδιορισμού της θέσης του άρματος, συστήματος διανομής ενέργειας, περισκόπιου νυχτερινής οδήγησης για τον οδηγό και επιπλέον θωράκιση στα τμήματα εκατέρωθεν του πυροβόλου. Το πρώτο αναβαθμισμένο άρμα παραδόθηκε το 2005 με τις δοκιμές αποδοχής να πραγματοποιούνται με επιτυχία τον Οκτώβριο του 2005. Οι παραδόσεις ξεκίνησαν το 2006 και ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο του 2008.

Για την ιστορία θα πρέπει να πούμε ότι τα πρώτα 85 Leopard-1A1 παραχωρήθηκαν στην Τουρκία το 1989 και παρελήφθησαν την περίοδο 1991-1992. Το 1991 αποφασίστηκε η παραχώρηση άλλων 85 Leopard-1A1 τα οποία παρελήφθησαν το 1993. Λίγο αργότερα, το 1995, παραχωρήθηκε, από τη Γερμανία στην Τουρκία, ένα Leopard-1A4 προς αξιολόγηση από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις. Τέλος, στο τουρκικό οπλοστάσιο υπηρετούν και 191 Leopard-1A3Τ. Τα πρώτα 77 Leopard-1A3T αγόρασε από τη Γερμανία το 1980 και παρελήφθησαν την περίοδο 1982-1983 (πρόκειται για Leopard-1A3 με το ΣΕΠ EMES-12A3 AFSL-2 των Leopard-1A4). Το 1985 ακολούθησε η αγορά 150 Leopard-1A3T (έναντι του ποσού των $ 348.000.000), τα οποία παρελήφθησαν την περίοδο 1990-1991. Από τα 227 άρματα τα 36 έχουν μετατραπεί σε γεφυροφόρα οχήματα με την εγκατάσταση της γέφυρας τύπου Leguan, στα τέλη της δεκαετίας του 2000.

ΠΗΓΗ

https://www.thinknews.gr/defence/armata-machis-leopard-1-se-ellada-ke-tourkia/

Κύπρος 1974 : Η άγνωστη δράση των αρμάτων στην εισβολή

Κύπρος 1974 : Ελάχιστα γνωστή είναι στο ευρύ κοινό η δράση των ελληνοκυπριακών και των τουρκικών αρμάτων μάχης που διεξήχθη κατά την τουρκική εισβολή.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Αλεξ. Δημητριάδης, το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στο armynow.net

Σύμφωνα με την έρευνά μου, η 23 ΕΜΑ διέθετε 32 άρματα μάχης Τ-34/85 αγορασμένα από την Ρωσία μέσω Αιγύπτου. Η Επιλαρχία διέθετε δύο Ίλες των 16 αρμάτων η κάθε μία και κάθε Ίλη ήταν χωρισμένη σε 3 ουλαμούς των 5 αρμάτων συν το άρμα του Διοικητή Ίλης. Ήδη πριν τον πόλεμο, η 23 ΕΜΑ είχε αποσπάσει από την 2η Ίλη της, 8 άρματα, 3 στην Αμμόχωστο ( Ι ΑΤΔ ) και 5 στην Κερύνεια (251 ΤΠ).

Με την εισβολή η μισή Επιλαρχία ήταν διασκορπισμένη εξ αιτίας της δράσης της στο Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Βρέθηκαν λοιπόν 18 άρματα ως ετοιμοπόλεμα την 20η Ιουλίου κοντά στα θέατρα των επιχειρήσεων ήτοι μόνο μια Ίλη. Και μέσα σε όλα αυτά άρχισαν τα μηχανικά προβλήματα.

Σχεδόν άμεσα 2 άρματα ακινητοποιήθηκαν από βλάβη στον κινητήρα και εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματα τους. Άλλα 2 άρματα καταστράφηκαν από τουρκικά M72 LAW κοντά στην ακτή στο Πεντεμίλι και 1 εγκαταλείφθηκε κοντά σε εξοχικό κέντρο ακριβώς από πίσω τους μετά από βολή τουρκικού φορητού ΠΑΟ.

Το βράδυ της 20ης Ιουλίου 7 άρματα ενίσχυσαν την νυχτερινή επίθεση της ΕΛΔΥΚ στο Κιόνελι. Σχεδόν άμεσα 2 άρματα ακινητοποιήθηκαν από βλάβη. Την αυγή τα κατέστρεψε η Τουρκική αεροπορία. Άλλο 1 έπεσε στην αντιαρματική τάφρο Τσινάρ και εγκαταλείφθηκε. Οι Τούρκοι το τράβηξαν μετά δύο ημέρες και το χρησιμοποίησαν στις επιχειρήσεις για λογαριασμό τους. 8 συνολικά άρματα χάθηκαν “φθηνά” την πρώτη κιόλας μέρα.

Την 3η μέρα που οι Τούρκοι επιχείρησαν την τελική επίθεση κατά της Κερύνειας προσπαθώντας να την καταλάβουν πριν ξεκινήσει η εκεχειρία, τα 4 άρματα που ευρίσκονταν εκεί με σχεδόν εξαντλημένα τα πυρομαχικά τους, εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματά τους – ένα μάλιστα οδηγήθηκε από τον οδηγό στο χωριό του και εγκαταλείφθηκε εκεί (και αυτό έγινε αιτία για σφαγές όταν μπήκαν οι Τούρκοι) – ανεβάζοντας τις απώλειες σε 12 άρματα από τα συνολικά 32 της ΕΜΑ.

Κατεστραμμένο τουρκικό άρμα Μ-47 στην περιοχή Κόρνος

Κατά την διάρκεια της εκεχειρίας η 23 ΕΜΑ αναδιοργανώθηκε σε 2 ουλαμούς των 7 αρμάτων και έναν των 6 αρμάτων αλλά ήταν φανερό ότι τα άρματα ήταν καταπονημένα και δεν θα άντεχαν.

Κατά τον Αττίλα ΙΙ τα 3 άρματα της Αμμοχώστου εγκαταλείφθηκαν σε τέλεια κατάσταση, όταν οι Άγγλοι δεν επέτρεψαν στα πληρώματά τους να περάσουν μέσα από τις Βάσεις τους ενώ τα καταδίωκαν 13 άρματα Μ-48 των Τούρκων. Η μόνη αξιοσημείωτη συμβολή της 23 ΕΜΑ στον Αττίλα ΙΙ ήταν στην Μάχη στο Πυρόϊ στις 17/8/74.

Τα 2 άρματα υποστήριξαν την Διμοιρία των Καταδρομέων στην υπεράσπιση της περιοχής. Κατά την διάρκεια της μάχης 1 άρμα ακινητοποιήθηκε από βολή τουρκικού αντιαρματικού.

Άλλα 3 άρματα ακινητοποιήθηκαν στην περιοχή της Ν.Α.Λευκωσίας και καταλήφθηκαν από τους Τούρκους όταν έθεσαν υπό την κατοχή τους την περιοχή. Αλλα 3 άρματα καταστράφηκαν στις περιοχές Ανατολικά της Αγλαντζιάς, Βόρεια της Αθηαίνου και στην Λουριτζίνα.

Από αυτά 10 οι Τούρκοι τα επισκεύασαν χρησιμοποιώντας ανταλλακτικά που τους ήλθαν από το Πακιστάν και τα χρησιμοποίησαν εναντίον της Ε/Φ, από τα οποία 3 καταστράφηκαν από Α/Τ της Ε.Φ., 4 εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματα τους και 3 σχεδόν ανέπαφα κοσμούν τα Μουσεία τους.

Οι συνολικές απώλειες της 23 ΕΜΑ ήταν 13 (κατ’ άλλους 16) νεκροί ή αγνοούμενοι.

Τουρκικό άρμα μάχης Μ48 Κατεστραμμένο από αντιαρματική βολή της ΕΛΔΥΚ

Συνολικά η 23 ΕΜΑ έχασε 22 άρματα στον πόλεμο, οπότε στην συγχώνευση της με την 21 ΕΑΝ (η νέα μονάδα ονομάστηκε 21 ΕΑΡΜ) πρόσθεσε στην ουσία στο εναπομείναν δυναμικό της τ. Επιλαρχίας Αναγνωρίσεως μόνο 10 άρματα Τ-34/85 συν ένα Μ-47 των Τούρκων που κατελήφθη στο Κυπαρισσόβουνο, αφού έπεσε σε ναρκοπέδιο του 70 ΤΜΧ υπό τον Ανθλγό Λαμπασκή.

Σε ότι αφορά τις τουρκικές απώλειες τα πρώτα άρματα που ξεκίνησαν πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο ήταν μια Ίλη αρμάτων – 15 άρματα Μ-47 – της 39ης Μεραρχίας την 22α Ιουλίου. Η Ίλη ακολουθείτο από δύο τάγματα μηχανοκίνητου πεζικού, όλα κινούμενα προς Κερύνεια.

Σε αυτήν την πορεία τους έχασαν 2 άρματα Μ-47 από ΠΑΟ των 57mm και των 106mm στην πρώτη γραμμή ελληνικής αμύνης (85 άνδρες του 251 ΤΠ). Πλησιάζοντας την Κερύνεια αντιμετώπισαν την 2η γραμμή αμύνης του 251 ΤΠ – περίπου μια μειωμένης σύνθεσης διλοχία – όπου άλλο 1 άρμα Μ-47 ακινητοποιήθηκε από Α/Τ βλήμα των 3,5 που εκτόξευσαν οι αμυνόμενοι.

Άρμα Τ-34/85 της Ε.Φ. κατεστραμμένο από Α-Τ βολές των Τούρκων.

Αφού κατέλαβαν την πόλη της Κερύνειας δύο πληρώματα από 2 άρματα Μ-47 άφησαν τα άρματα τους έξω από το Κάστρο της πόλης παρότι ήξεραν ότι μέσα ήταν Έλληνες ναύτες, προφανώς αναζητώντας πλιάτσικο στην καταληφθείσα πόλη. Ο επικεφαλής της φρουράς του Κάστρου τότε από τις πολεμίστρες έριξε χειροβομβίδες μέσα στα άρματα από τις ανοικτές θυρίδες και τα κατέστρεψε και τα δύο.

Στις 2 Αυγούστου η 28η Μεραρχία έστειλε μια ομάδα Μ-47 με συνοδευτικά 2 ΤΟΜΠ Μ-113 στην περιοχή Κόρνος στην κορυφογραμμή του Πενταδάκτυλου μέσω ενός δασικού δρόμου. Αυτόν τον δρόμο είχε παγιδεύσει κλιμάκιο του 70 ΤΜΧ και άνδρες της ΕΦ είχαν στήσει ενέδρα.

Το προπορευόμενο Μ-47 έπεσε σε νάρκη και έκοψε ερπύστρια. το τέταρτο στην σειρά όχημα, ένα Μ-113 χτυπήθηκε από Α/Τ βλήμα και κατεστράφη ολοσχερώς. Τα εγκλωβισμένα 2ο και 3ο όχημα κατελήφθησαν από τους άνδρες της ΕΦ. Το 5ο άρμα έκανε ταχέως όπισθεν και απεγκλωβίστηκε. Οι άνδρες της ΕΦ θεωρώντας ότι το προπορευόμενο Μ-47 που πάτησε την νάρκη ήταν μη χρησιμοποιήσιμο το ανατίναξαν και σήμερα το κουφάρι του είναι μνημείο των Τούρκων.

Άρμα Τ-34/85 της 23 ΕΜΑ κατεστραμμένο από αντιαρματική βολή στην Κερύνεια

Τα άλλα δύο οχήματα – ένα Μ-47 και ένα Μ-113 – μεταφέρθηκαν στην Σκυλλούρα όπου έγιναν οι απαραίτητες επισκευές (στο Μ-47 είχε χαλάσει η ηλεκτροϋδραυλική περιστροφή του πύργου).

Στις 15 Αυγούστου το εν λόγω Μ-47 με πλήρωμα τους Λοχίες Δρόσο Κ. & Κριθάρη Α. και τους Κουδουνά, Νικολάου και Τούντα, μπήκαν μέσα σε σχηματισμό Ίλης Τουρκικών αρμάτων Μ-47 κοντά στην περιοχή της Σκυλλούρας και εκμεταλλευόμενοι το ότι κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί ότι το εν λόγω άρμα το χειρίζονται Έλληνες μαυροσκούφηδες (είχαν αφήσει τα Τούρκικα διακριτικά πάνω του) χτύπησαν και αχρήστευσαν 7 άρματα Μ-47 αυτής της Ίλης πριν οι σαστισμένοι Τούρκοι καταλάβουν από που τους χτυπούσαν οι βολές.

Την δράση του “ελληνικού” Μ-47 παρακολουθούσε ο Ίλαρχος Χαραλάμπους από το επίσης “ελληνικό” πλέον Μ-113 και όταν κατάλαβε ότι κινδύνευαν να εντοπισθούν από τους Τούρκους έδωσε διαταγή για αποχώρηση από τον σχηματισμό τους όπως και έγινε. Από την υπόλοιπη Ίλη των Τουρκικών αρμάτων άλλα 2 άρματα τέθηκαν εκτός μάχης από εύστοχες βολές του Ελληνικού Πυροβολικού.

Επίσης την 6η Αυγούστου κατά την επίθεση της 28ης Μεραρχίας προς Λάπηθο-Καραβά 2 άρματα Μ-47 που υποστήριζαν Τάγμα Πεζικού χτυπήθηκαν και αχρηστεύθηκαν από Ελληνικά ΠΑΟ.

Στις 14 Αυγούστου η ΕΛΔΥΚ δέχεται επίθεση από την ΤΟΥΡΔΥΚ και τις ενισχύσεις των 2000 Πεζοναυτών / Αλεξιπτωτιστών που είχαν πέσει στο Κιόνελι και την Αγύρτα, με την συνδρομή 17 αρμάτων Μ-47.

Οι συντονισμένες βολές του Ελληνικού Πυροβολικού διαχώρισαν τις δυνάμεις των επιτιθέμενων από αυτές των αρμάτων με αποτέλεσμα άπαντες να οπισθοχωρήσουν αφήνοντας κατεστραμμένο 1 άρμα Μ-47.

Η ίδια επίθεση επαναλήφθηκε στις 16 Αυγούστου, αυτή την φορά ενισχυμένη με δυνάμεις της 39ης (50ο Σύνταγμα) και 28ης Μεραρχίας (σύνολο κάτι λιγότερο από 7000 άνδρες) και με μία επιπλέον Ίλη αρμάτων Μ-48.

Το στρατόπεδο κυκλώθηκε και κατελήφθη. Θέλοντας να προχωρήσουν οι Τούρκοι στην κατοικημένη περιοχή της Λευκωσίας αποκρούστηκαν από τους αμυνόμενους χάνοντας 4 άρματα Μ-48 από ΠΑΟ των 90mm (2 Μπικάκης, 1 Σερέτης, 1 Καβακιώτης), και 2 άρματα Μ-48 από ΠΑΟ των 106 mm και βολή Πυροβολικού.

Συνολικά οι Τούρκοι έχασαν στις επιχειρήσεις 6 Μ-48 και 17 ή 18 Μ-47 σύνολο 23 ή 24 άρματα (Πληρώματα 27 νεκροί – 51 τραυματίες).

ΠΗΓΗ

http://www.proelasi.org/2017/08/26/%CE%BA%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%82-1974-%CE%B7-%CE%AC%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%83%CF%84/