T-55A ...Το άρμα του λαού που πήρε μέρος σε όλες τις μεταπολεμικές συγκρούσεις ανά την υφήλιο...

Ένα T-55 στο Μουσείο Εξοπλισμών στο Πόζναν τηςΠολωνίας
T-55
Γενικά χαρακτηριστικά
Πλήρωμα	4 άτομα (διοικητής, οδηγός, σκοπευτής, γεμιστής)
Μήκος	9 μέτρα (με κανόνι, 6,04 μέτρα χωρίς κανόνι
Πλάτος	3,27 μέτρα
Ύψος	2,3 μέτρα (πύργος), 2,8 μέτρα με MG
Μάζα	36 t (άδειο), 44 - 45 t (πλήρης μαχητική εξάρτηση)
Θωράκιση και Οπλισμός
θωράκιση	39 - 203 χιλιοστά (πύργος), 33 - 100 χιλ. (δεξαμενή)
πρωτεύων οπλισμός	ένα κανόνι 100 mm τύπου D-10T2S
δευτερεύων οπλισμός	ένα πολυβόλο PKT των 7,62 χλστ. και ένα DShK των 12,7 χλστ.
Κινητικότητα
Κινητήρας	V-55A ντίζελ υδρόψυκτος, 12κύλινδρος σε V, ισχύος 580 ίππων στις 2.000 στροφές ανά λεπτό άνω των 580 PS
Αμορτισέρ	Torsionsstab
Μέγιστη ταχύτητα	50 χλμ/ώρα (σε δρόμο), 30 χλμ./ώρα (εκτός δρόμου)
Απόδοση/Μάζα	14,5 PS/t
Αυτονομία	500 χλμ.

Το T-55A ήταν ένα σοβιετικό άρμα μάχης της περιόδου του Ψυχρού Πολέμου. Η παραγωγή του ξεκίνησε λίγο μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και σταμάτησε το 1981. Το 1944 η ΕΣΣΔ αποφάσισε ότι ήταν καιρός να βελτιώσει το πιο φημισμένο άρμα της, το εξαιρετικό Τ-34. Δημιουργήθηκε, έτσι, το T-44 και στη συνέχεια, μεταξύ του 1945 και του 1949, ακολούθησαν δύο πιο εξελιγμένες εκδόσεις, το T-54 και έπειτα το T-55. Οι σημαντικότερες καινοτομίες σε σχέση με το T-34 αφορούσαν τη χρήση της ανάρτησης με αντιστρεπτικές ράβδους και την τοποθέτηση ενός νέου κινητήρα σε εγκάρσια θέση. Κατά τα άλλα, το T-55 διατήρησε την παραδοσιακή διαρρύθμιση των σοβιετικών αρμάτων με τον κινητήρα στο πίσω μέρος και τον πυργίσκο στο κέντρο του σκάφους. Ο κινητήρας ήταν ένας 12κύλινδρος V των 580 ίππων. Ο πυργίσκος ήταν χυτευτός και φιλοξενούσε τον αρχηγό στο κέντρο, τον σκοπευτή στα αριστερά και τον πυροβολητή στα δεξιά, σε έναν αρκετά περιορισμένο χώρο, χαρακτηριστικό όλων των σοβιετικών αρμάτων. Ο βασικός οπλισμός περιλάμβανε ένα πυροβόλο D-10T2S των 100 χλστ. με αντιαρματικά διατρητικά βλήματα κινητικής ενέργειας και κοίλης γόμωσης, που μπορούσαν να διαπεράσουν θωράκισηομοιογενούς χάλυβα πάχους έως 380 χλστ. Η ταχυβολία έφτανε τα τέσσερα βλήματα το λεπτό. Ως δευτερεύοντα οπλισμό, το T-55 διέθετε ένα συζυγές πολυβόλο των 7,62 χλστ. Οι ερπύστριες ήταν εξ ολοκλήρου μεταλλικές, χωρίς ελαστικά πέλματα. Το T-55 χρησιμοποιήθηκε σε πολλές χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας αλλά καιαδέσμευτων, και αναβαθμίστηκε στην Αίγυπτο, τη Φινλανδία, την Ινδία, το Ιράκ και το Ισραήλ. Στη Ρωσία κυκλοφόρησαν μοντέλα με νέο κινητήρα, πρόσθετη θωράκιση και καλύτερο σύστημα ελέγχου πυρός, το οποίο επέτρεπε την εκτόξευση αντιαρματικών πυραύλων Bastion μέσα από το πυροβόλο.

Αναλυτικές πληροφορίες

Η Σοβιετική Ένωση, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, βελτίωσε το φημισμένο Τ-34 και ανέπτυξε ένα νέο μέσο άρμα μάχης που μπορούσε να παραχθεί σε τεράστια κλίμακα. Αργότερα, την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, οι μεγάλοι αριθμοί του νέου άρματος θα αποτελούσαν το βασικό πλεονέκτημα των Σοβιετικών απέναντι στην τεχνολογική ανωτερότητα των δυτικών τεθωρακισμένων. Το 1944, η Σοβιετική Ένωση σχεδίασε ως βελτιωμένη έκδοση του φημισμένου T-34 ένα νέο άρμα με την ονομασία T-44, και το παρήγαγε από το 1945 έως το 1949. Οι βασικές του καινοτομίες ήταν ότι χρησιμοποιούσε ανάρτηση με αντιστρεπτικές ράβδους και ότι είχε ένα νέο κινητήρα, σε εγκάρσια θέση. Το νέο αυτό μοντέλο, όμως, δεν αποδείχθηκε αρκετά αξιόπιστο. Ως εξέλιξη του T-44 εμφανίστηκε το T-54, το πρωτότυπο του οποίου ολοκληρώθηκε το 1945. Η παραγωγή του ξεκίνησε δύο χρόνια αργότερα, στο εργοστάσιο του Χαρκόβου, στην Ουκρανία. Παράλληλα με το T-54, που σχεδιάστηκε υπό την καθοδήγηση των τεχνικών της εταιρείας αρμάτων Malyshev, μια άλλη ομάδα σχεδιαστών ανέπτυξε το T-55 (Obiekt 137 ή B-40) στο εργοστάσιο του Νίζνι Τάγκιλ. Ο ανταγωνισμός διαφόρων σχεδιαστικών ομάδων ήταν μια συνηθισμένη πρακτική για την εξέλιξη των σοβιετικών αρμάτων. Αργότερα, οι υπεύθυνοι της Malyshev εκπόνησαν τα σχέδια για τα άρματα T-62, T-72 και T-90.

Το T-55 έχει κλασική διαρρύθμιση, με τον κινητήρα στο πίσω μέρος του σκάφους και τον πύργο στο κέντρο. Ο εσωτερικός χώρος είναι, μάλλον, περιορισμένος, καθώς η άνεση του πληρώματος δεν φαίνεται να αποτέλεσε έναν από τους βασικούς στόχους των σχεδιαστών. Στο εμπρός αριστερό μέρος βρίσκεται η θέση του οδηγού, ενώ ο χώρος στα δεξιά του χρησιμοποιείται για την αποθήκευση ενός μέρους των πυρομαχικών του πυροβόλου, των μπαταριών και ενός βοηθητικούρεζερβουάρ καυσίμων. Τέλος, το Τ-55 παρείχε τη δυνατότητα ΡΒΧΠ προστασίας στο πλήρωμα, όπως και αρκετά ακόμα άρματα της ψυχροπολεμικής περιόδου.

Συμμετοχή σε επιχειρήσεις

T-55 με τα χρώματα του 1968 που διατηρείται σήμερα στην Πράγα, σε ανάμνηση της εισβολής.

Το T-55A ήταν ένας από τους τύπους αρμάτων που έλαβαν μέρος στη σοβιετική εισβολή (ή εισβολή των στρατευμάτων του Συμφώνου της Βαρσοβίας) στην Τσεχοσλοβακία μετά την εξέγερση που έμεινε γνωστή ως η "Άνοιξη της Πράγας" τον Αύγουστο του 1968. Ήταν βαμμένο με το χαρακτηριστικό σκούρο πράσινο χρώμα των σοβιετικών αρμάτων και στην οροφή του πύργου υπάρχει ο λευκός σταυρός αεροπορικής αναγνώρισης που χρησιμοποιήθηκε στην επιχείρηση αυτή. Στα πλευρά του πύργου, ευανάγνωστοι αριθμοί υποδήλωναν τη μονάδα στην οποία ανήκει το άρμα, δηλαδή το σώμα των τεθωρακισμένων.

Η παραγωγή και χρήση του σε άλλες χώρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσημα στοιχεία σχετικά με την παραγωγή του T-54 και του T-55 δεν έχουν δημοσιοποιηθεί. Ο συνολικός αριθμός τους, όμως, εκτιμάται στα 50.000 περίπου άρματα, όχι μόνο στη Σοβιετική Ένωση, όπου πιστεύεται πως παρέμειναν σε παραγωγή έως το 1981, αλλά και σε χώρες όπως η Τσεχοσλοβακία, η Κίνα (T-59) και η Πολωνία. Το άρμα χρησιμοποιείται σε περισσότερες από 60 χώρες σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων: Αφγανιστάν (700), Αλβανία(400), Αλγερία (288), Αγκόλα (400), Βουλγαρία (1.000), Βόρεια Κορέα (1.175, μαζί με 175 T-59), Κούβα (1.100), Αίγυπτος (1.100), Αιθιοπία (300), Ινδία (700), Ιράν(500), Ιράκ (1.000), Ισραήλ (200), Λίβανος (212), Λιβύη (1.600), Μογγολία (370), Νικαράγουα (127), Περού (275), Πολωνία (262), Ρωσία (1.200), Συρία (2.000),Ουγγαρία (505), Ουκρανία (149), Βιετνάμ (350), Υεμένη (450), και Σερβία (700).

Παρουσίαση του άρματος

• Πυροβόλο: Το πυροβόλο D-10T2S των 100 χλστ. διαθέτει ενσωματωμένο απαγωγέα καπνού στην κάννη και σύστημα σταθεροποίησης σε δύο άξονες. Το άρμα μετέφερε 43 βλήματα αναχορηγία.
• Φανοί: Ένας από τους φανούς διαθέτει κάλυμμα συσκότισης. Στα δεξιά του υπάρχει ένας μικρός προβολέας υπερύθρων FG-10R για τον οδηγό.
• Προβολέας: Ο προβολέας υπέρυθρων OU-3 διευκολύνει τον εντοπισμό στόχων σε νυχτερινές μάχες.
• Διόπτρα: Ο αρχηγός του άρματος διαθέτει διόπτρα TPK-1 και ο σκοπευτής διόπτρα TSh 2-22. Και οι δύο είναι τοποθετημένες μπροστά από τις θυρίδες.
• Πολυβόλο: Το αντιαεροπορικό M1938 DShK των 12,7 χλστ. είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό και εναντίον επίγειων στόχων, με ταχυβολία 550 βολές/λεπτό.
• Εξάτμιση: Η εξάτμιση καυσαερίων με το μεγάλο άνοιγμα βρίσκεται πίσω, στο αριστερό φτερό.
• Ρεζερβουάρ: Τα δύο πρόσθετα ρεζερβουάρ καυσίμου στο πίσω μέρος χωρούν 300 λίτρα το καθένα. Αυξάνεται, έτσι, σημαντικά η αυτονομία του άρματος.
• Ερπύστριες: Οι φαρδιές ερπύστριες αποτελούνται από 89 μεταλλικά πέδιλα, χωρίς ελαστικά πέλματα. Στα τελευταία μοντέλα αντικαταστάθηκαν από τις ερπύστριες του T-72, επίσης χωρίς πέλματα.
• Σύστημα κίνησης: Οι αναρτήσεις επιτρέπουν την υπέρβαση κάθετων εμποδίων 80 εκ., τη διέλευση πάνω από ορύγματα 270 εκ. και υδάτινα κωλύματα 140 εκ. Μεαναπνευστήρα, το άρμα μπορεί να καταδυθεί σε βάθος μεγαλύτερο από 5 μέτρα.
• Εργαλειοθήκη: Στα φτερά υπάρχουν αρκετά δοχεία καυσίμου και κιβώτια για τα σύνεργα καθαρισμού του πυροβόλου, εργαλεία, ανταλλακτικοί λαμπτήρες κλπ.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

• Πλήρωμα: 4 άτομα
• Βάρος: 36.000 κιλά
• Μήκος: 6,45 μ.
• Ύψος: 2,40 μ.
• Πλάτος: 3,27 μ.
• Κινητήρας: V-55A ντίζελ υδρόψυκτος, 12κύλινδρος σε V, ισχύος 580 ίππων στις 2.000 στροφές ανά λεπτό
• Χωρητικότητα καυσίμου: 960 λίτρα
• Μέγιστη ταχύτητα (σε δρόμο): 50 χλμ/ώρα
• Μέγιστη ταχύτητα (εκτός δρόμου): 30 χλμ./ώρα
• Αυτονομία: 500 χλμ.
• Κύριος οπλισμός: ένα πυροβόλο D-10T2S των 100 χλστ.
• Δευτερεύων οπλισμός: ένα πολυβόλο PKT των 7,62 χλστ. και ένα DShK των 12,7 χλστ.
• Μέγιστη μετωπική θωράκιση: 99 χλστ.
• Πλευρική θωράκιση σκάφους: 20-79 χλστ.
• Θωράκιση πύργου: 203 χλστ.

πηγη

https://el.wikipedia.org/wiki/T-55A

Leopard 1 Beobachtungspanzer Artillerie – Όχημα Προκεχωρημένου Αξκου Παρατηρητή ΠΒ

Όχημα Προκεχωρημένου Αξιωματικού Παρατηρητή Πυροβολικού αποσπασμένου σε Επιλαρχίες του γερμανικού στρατού.

Η μετατροπή βασίστηκε σε Leopard-1A5 και έγινε από την KMW μετά από αίτημα της γερμανικής Υπηρεσίας Στρατιωτικών Προμηθειών το 1997.

Μετά την αφαίρεση του πυροβόλου, του μηχανισμού οπισθδρόμησης, των αποθηκών πυρομαχικών, του ΣΕΠ και της θέσης του γεμιστή, δημιουργήθηκε πολύς χώρος που αξιοποιήθηκε για νέα συστήματα επικοινωνιών, το σύστημα υπολογισμού βολής MAPS, νέο υπολογιστή πυρβολικού, ΣΕΠ KEFLA, GPS, σύστημα διοίκησης/ελέγχου MCS 2000M.

Leopard 1 Beobachtungspanzer Artillerie

Μόνο δύο πρωτότυπα κατασκευάστηκαν αλλά οι περικοπές των γερμανικών ΕΔ οδήγησαν στην εγκατάλειψη της προσπάθειας. Η Bundeswehr συνέχισε να βασίζεται σε οχήματα Μ-113, κυνηγούς αρμάτων, HS.30 και Wiesel για τέτοια καθήκοντα.

Leopard 1 Beobachtungspanzer Artillerie

Leopard 1 Beobachtungspanzer Artillerie

ΠΗΓΗ

http://www.proelasi.org/2016/07/31/leopard-1-beobachtungspanzer-artillerie-%CF%8C%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B5%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BE%CE%BA%CE%BF%CF%85-%CF%80/

Ρωσία: Άρχισε το διεθνές πρωτάθλημα «Αρματικό Δίαθλο 2016»

 Δούκας Γαϊτατζής

 

Από σήμερα, το Διεθνές Πρωτάθλημα «Αρματικο Διάθλο 2016» είναι υπό εξέλιξη στο πεδίο ασκήσεων – βολών Αλαμπίνο της Ρωσίας και θα διαρκέσει από 30 Ιουλίου έως 15 Αυγούστου. Το Διεθνές Πρωτάθλημα «Αρματικό Διάθλο» περιλαμβάνει δοκιμασίες στην οδήγηση ικανοτήτων, αγωνιστική οδήγηση και εκτέλεση βολών με διάφορα οχήματα. Περιλαμβάνει 39 πληρώματα από 13 χώρες, συμπεριλαμβανομένων Ρωσίας, Σερβίας, Ινδίας, Καζακστάν, Μογγολίας, Κουβέιτ, Αρμενία, Λευκορωσία και Κίνας.

Όλες οι ομάδες θα χρησιμοποιούν το ρωσικής κατασκευής άρμα μάχης T-72Β3 με μοναδική εξαίρεση την Κίνα, η οποία προσκόμισε δικού της σχεδιασμού άρμα μάχης (στον προηγούμενο διαγωνισμό ήταν το ZTZ-96A), και η Λευκορωσία, η οποία θα χρησιμοποιήσει το δικό της εκσυγχρονισμένο T-72.

Οι νικητές των μεμονωμένων αγωνισμάτων πρόκειται να ανακοινωθούν την 6η Αυγούστου, συμπεριλαμβανομένων τριών πληρωμάτων αρματιστών. Οι οχτώ ομάδες θα συμμετέχουν την 13η Αυγούστου στον ημιτελικό δρόμο σκυταλοδρομίας.

Βίντεο στο οποίο γίνεται ανάλυση του Αρματικού Διάθλου από το Southfront.org

Βίντεο όπου παρουσιάζονται στιγμιότυπα από τους ρωσικούς περιφερειακούς προκριματικούς αγώνες για το Αρματικό Διάθλο 2016

Αρχίζουν τα Διεθνή Στρατιωτικά Αγωνίσματα στη Ρωσία

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κλήρωσης, η Ρωσία συμμετέχει στο Αρματικό Διαθλο με ένα πράσινο άρμα, η Σερβία με κίτρινο, το μπλε άρμα έχει καθοριστεί στην Ινδίας και κόκκινο στο Καζακστάν. Μεγάλος αριθμός επισκεπτών, αντιπροσώπων από 19 χώρες συμμετέχει στα Διεθνή Στρατιωτικά Αγωνίσματα 2016.

Ο δεύτερος αγώνας θα περιλαμβάνει την Μογγολία, Κουβέιτ και Αρμενία στα κίτρινα, μπλε και πράσινα άρματα, αντίστοιχα,

Το Ρωσικό υπουργείο Άμυνας υποσχέθηκε ότι ο φετινός διαγωνισμός θα γίνει ακόμη πιο δυναμικός, ο αριθμός των στόχων θα αυξηθεί από πέντε σε οχτώ.

Τα Διεθνή Στρατιωτικά Αγωνίσματα ξεκίνησαν νωρίτερα σήμερα, περιλαμβάνοντας αγωνίσματα σε 23 κατηγορίες. Συνολικά 121 ομάδες από 19 χώρες από όλο τον κόσμο συμμετέχουν στα Αγωνίσματα που επιβλέπονται από παρατηρητές 11 χωρών.

Μετάφραση/Απόδοση απο το sputniknews.com για την Προέλαση.

ΠΗΓΗ

http://www.proelasi.org/2016/07/30/%CF%81%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1-%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%AD%CF%82-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AC%CE%B8%CE%BB%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B1/

5 άρματα που άλλαξαν την ιστορία

 Δούκας Γαϊτατζής

 

Μόνο οι πιο φανατικοί λάτρεις της τεχνολογίας θα υποστήριζαν ότι ένας συγκεκριμένος τύπος άρματος έχει αλλάξει την ιστορία. Υπάρχουν τόσες πολλές αιτίες -στρατιωτικές, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές- που εξηγούν την νίκη και ήττα πολύ καλύτερα από το μήκος του πυροβόλου ή το πάχος της θωράκισης.

Μολαταύτα, συγκεκριμένα άρματα έχουν μείνει στην ιστορία όχι για αυτό που ήταν, αλλά για ό,τι συμβόλιζαν. Αν αυτά τα άρμα ήταν τα καλύτερα άρματα μάχης, μετρούμενα από τους υποκειμενικούς παράγοντες που καθορίζουν το “καλύτερο”, αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο. Το γεγονός είναι ότι στην ιστορική μνήμη, συγκεκριμένα άρματα μάχης θα σχετίζονται πάντα με συγκεκριμένες συγκρούσεις.

Λάβετε υπόψιν τα παρακάτω πέντε άρματα και την επιρροή τους στην ιστορία.

Το Βρετανικό Mark IV

Γελάστε αν θέλετε για το αστείο ρομβοειδές άρμα που μοιάζει σαν να έχει ξεχάσει το εργοστάσιο αρμάτων να του προσθέσει πύργο. Με τα σημερινά πρότυπα η μισής ίντσας θωράκιση του Mark IV ήταν ένα αστείο. Ο οπλισμός του με το μικρό πυροβόλο και τα πολυβόλα ήταν αδύναμος, η ταχύτητα των τεσσάρων μιλίων ανα ώρα ήταν πιο αργή και από έναν πεζικάριο.

Με εξαίρεση ότι το άρμα μπορούσε να διασχίσει την “Γη του Κανενός” και να επιβιώσει, ενώ οι πεζικάριοι όχι. Κατά το μεγαλύτερο μέρους του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Συμμαχικοί Στρατοί είχαν ματώσει απέναντι στις Γερμανικές άμυνες. Πολυβόλα όπλα, πυροβολικό και αγκαθωτά σύρματα προμήνυαν ένα μέλλον όπου η τεχνολογία δημιουργούσε ένα αδιέξοδο πεδίο μάχης. Όπου ο επιτιθέμενος -ασχέτως πόσες εβδομάδες σφυροκοπούσε με το πυροβολικό του τον αμυνόμενο ή πόσοι άνδρες καταλάμβαναν το ύψωμα- θα κοιτούσε να καταλάβει λίγες εκατοντάδες μίζερων μέτρων αιματοβαμμένου λασπωμένου εδάφους.

Το Mark IV συμβολίζει την ικανότητα της τεχνολογίας να διαρρήξει αυτό το αδιέξοδο με την εξουδετέρωση των πολυβόλων και το τσαλαπάτημα της κονσερτίνας και να δώσει στο “κακόμοιρο πεζικό” τη δυνατότητα να δημιουργήσει ενα ρήγμα. Όχι οτι δεν υπήρχαν πολύ πιο σημαντικοί λόγοι γιατί η Γερμανική Αυτοκρατορία εκλιπαρούσε για ειρήνη το 1918. Οι στρατοί της κουράστηκαν και οι πολίτες της λιμοκτονούσαν από τον αποκλεισμό των Συμμάχων, συνάμα νέα αμερικανικά στρατεύματα κατέφθαναν στην Γαλλία. Το 1918, οι Συμμαχικοί στρατοί είχαν γίνει δυνάμεις συνδυασμένων όπλων και πολύ περισσότερο έμπειρες απ’ο,τι οι τεράστιοι στρατοί που σφαχτήκαν αναμεταξύ τους στο Σόμ. Παρόλα αυτά, το Mark IV έδειξε ότι οποιεσδήποτε προκλήσεις δημιουργήθηκαν από την τεχνολογία, επιλύθηκαν από την ίδια την τεχνολογία.

Το Γερμανικό Mark II

Είναι ένας μύθος πως οι Γερμανοί είχαν το 1940 περισσότερα και καλύτερα άρματα μάχης από τους Γαλλοβρετανικους στρατούς. Το Γαλλικό βαρύ άρμα μάχης Char B1 και το μέσο S35 ήταν καλύτερα από τα γερμανικά αντίστοιχα, ενώ το Βρετανικό άρμα Matilda ήταν απρόσβλητο σε οτιδήποτε εκτός από τα 88 χιλιοστών Γερμανικά αντιαεροπορικά όπλα που εισήλθαν σε υπηρεσία τροποποιημένα ώς αντιαρματικά πυροβόλα.

Ειρωνικά, η ροχακοκκαλία των πρώιμων επιθετικών τεθωρακισμένων των Ναζί ήταν ουσιαστικά το μικρό Mark II panzerkampfwagen II (Τεθωρακισμένο Όχημα Μάχης). Ζυγίζοντας μόνο 10 τόνους και έχοντας ως οπλισμό ένα πυροβόλο των 20 χιλιοστών, ήταν μια συμπαγής αν όχι ξεχωριστή σχεδίαση. Ακόμη και αν δεν ήταν μεγάλο ή ισχυρό όπως κάποια Συμμαχικά άρματα, το Mark II είχε το πλεονέκτημα να επανδρώνεται από έναν αρχηγό όπως επίσης και πυροβολητή, εν αντιθέσει με τα Γαλλικά άρματα όπου ο αρχηγός έπρεπε να διοικεί το άρμα και να βάλλει ταυτόχρονα με το πυροβόλο. Ίσως το πιο σημαντικό, τα Γερμανικά άρματα διέθεταν ασύρματους ενώ τα Γαλλικά (και Σοβιετικά άρματα) όχι, έτσι τα Panzer μπορούσαν να πολεμήσουν με συντονισμένο τρόπο διαμέσου του καπνού και της σύγχυσης του πεδίο μάχης.
Αυτά τα πλεονεκτήματα δεν εξηγούν τις εκπληκτικές γερμανικές νίκες κατά των Συμμαχικών αρματικών στόλων οι οποίοι έπρεπε να είχαν επικρατήσει το 1940. Καλύτερες τακτικές, εκπαίδευσης και ηγεσία βοήθησαν, όπως, επίσης, και η αεροπορική υπεροχή. Όμως το Mark II δεν ήταν ένα σπουδαίο άρμα, ήταν όμως ένα αρκετά καλό για να δώσει τους ικανούς διοικητές όπως τους Γκουντέριαν και Ρόμελ την δυνατότητα να εξασκήσουν τα πολεμικά μαγικά τους και να υποτάξουν την Δυτική Ευρώπη.

Το Σοβιετικό T-34

Η κλασική αναπαράσταση του Χόλιγουντ είναι ένα άρμα μάχης να συνθλίβει ανθρώπους σαν σπιρτόξυλα. Αυτός δεν είναι ο τρόπος που συνήθως επιχειρούν τα άρματα. Τα άρματα που το επιχειρούν αυτό έχουν τη συνήθεια να τελειώνουν ως φλεγόμενα ερείπια στα χέρια των αντιαρματικών όπλων και αποφασισμένων πεζικάριων.
Όμως αυτό ήταν μία παρηγοριά για τους Γερμανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Ρωσία το 1941. Οι Γερμανικές δυνάμεις είχαν συνηθίσει να εκκαθαρίζουν εχθρικά άρματα στο πεδίο μάχης, και η απόδοση των παλιότερων σοβιετικών αρμάτων μόνο όπως τα T-26 και BT-7 επιβεβαίωσαν αυτή την εμπειρία. Όμως οι Γερμανοί στρατιώτες κοιτούσαν με δέος και τρόμο καθώς τα 37 και 50 χιλιοστών βλήματα αντιαρματικών και αρμάτων τους αναπηδούσαν πάνω στην παχιά θωράκιση των Σοβιετικών αρμάτων μάχης T-34 και βαρέων αρμάτων μάχης KV.
Το 26 τόνων T-34 διέθετε παχιά, καλά κεκλιμένη θωράκιση για να εξοστρακίζει τα βλήματα, ένα πανίσχυρο πυροβόλο των 76,2 χιλιοστών και φαρδιές ερπύστριες και πετρελαιοκινητήρα πού μπορούσε να το κινήσει με ταχύτητα 30 μιλίων ανά ώρα και να του δώσει τη δυνατότητα κίνησης μέσα στην λάσπη χωρίς να ακινητοποιηθεί.
Οχι πως το T-34 ήταν το όπλο θαύμα. Δεν είχε ασύρματο και ο αρχηγός άρματος χειριζόταν το πυροβόλο όπως στα γαλλικά άρματα μάχης. Ούτε εμπόδισε την Βέρμαχτ να εκμηδενίσει τα T-34 -μαζί με αρκετό από τον Κόκκινο Στρατό στην Δυτική Ρωσία το καλοκαίρι και φθινόπωρο του 1941.
Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι οι “υποδεέστεροι” Σλάβοι μπόρεσαν να κατασκευάσουν ένα άρμα το οποίο υπερτερούσε έναντι οτιδήποτε άλλου στο Γερμανικό οπλοστάσιο δεν ήταν μόνο ένα πλήγμα για το γερμανικό ηθικό κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο επιθετικές επιχειρήσεις στην ιστορία. Ήταν επίσης ένα σημάδι οτι η Γερμανία βρισκότανε σε ένα αγώνα θανάτου με έναν εχθρό πολύ πιο επικίνδυνο από οποιοδήποτε είχε προηγουμένως αντιμετωπίσει.

Το Αμερικάνικό M4 Sherman

Η μετριότητα είναι ένας αχνός έπαινος. Όμως καθώς το Sherman δεν ήταν εξαιρετικό, αποδείχθηκε ότι το αρκετά καλό ήταν ο εχθρός του καλύτερου.

To Μ4 ήταν πολύ ψηλό. Το πυροβόλο και η θωράκιση του ήταν ανεκτά όταν εισήλθε σε δράση το 1942, όμως προς τα τέλη του πολέμου υπολειπόταν έναντι των γερμανικών αρμάτων. Ωστόσο, επαρκώς αξιόπιστο, με δυνατότητα μαζικής παραγωγής σε αντίθεση με τα μεγάλα γερμανικά άρματα, διέθετε επαρκή ισχύ πυρός και προστασία. Το “επαρκή” είναι δύσκολο να εκληφθεί ως φιλοφρόνηση, όμως ήταν αρκετά καλή.

Με 49000 να έχουν κατασκευαστεί κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Sherman διαμόρφωσε την ραχοκοκκαλιά των τεθωρακισμένων δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ), όπως επίσης των δυνάμεων των Βρετανών, Ελεύθερων Γάλλων, Πολωνών και Αυστραλων. Ακόμα και οι Σοβιετικοί παρέλαβαν 4000 Sherman μέσω του προγράμματος Lend-Lease, πολλά Σοβιετικά πληρώματα προτιμούσαν τα αγαπημένα τους emchas επειδή ήταν πιο άνετα και αξιόπιστα από οτι τα T-34. Το Sherman ήταν μόνο του κατά το συμμαχικό ξέσπασμα στη Νορμανδία το καλοκαίρι του 1944, όταν διέσχισε όλη την Γαλλία σε ρυθμό που θα άφηνε τα γερμανικά άρματα μάχης Tiger και Panther κατεστραμμένα στις άκρες των δρόμων.

Το Sherman ήρθε για να συμβολίσει τον βιομηχανικό πόλεμο τεθωρακισμένων, την τροφή για τον Μολώχ ενός παγκοσμίου πολέμου που καταβρόχθιζε άρματα μάχης ως επιδόρπιο και όπου πανάκριβα μηχανήματα ήταν αναλώσιμα όπως τα φυσίγγια όπλων.

Το Κινεζικό Type 59

Δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο να αναφερθεί για το Type 59. Είναι μια κινέζικη απομίμηση του Σοβιετικού T-54, την πρώιμη έκδοση του πανταχού παρόντος T-55.

Όμως έχει μια ιστορική αξίωση που το κάνει διάσημο. Ήταν το άρμα μάχης της Πλατείας Τιανανμεν, η χαλύβδινη προσωποποίηση του απολυταρχικού καθεστώτος ενάντια στην ανθρωπινή επιθυμία για ελευθερία, καθώς ένας και μοναδικός Κινέζος πολίτης ήρθε αντιμέτωπος με μια φάλαγγα αρμάτων T-59 στη εμβληματική φωτογραφία του 1989 που σημάδεψε την συνείδηση του κόσμου.

Ένα αρμα προϊόν απροσδιόριστου σχεδιασμού από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, το T-59 είναι ακόμα ζωντανό σε διάφορες χώρες όπως η Μιανμάρ, Βόρεια Κορέα και Πακιστάν. Όμως σ’ αυτό το σύντομο στιγμιότυπο του άρματος κατα της ανθρωπινής αξιοπρέπειας χαράχθηκε το όνομα του στην ιστορία.

Michael Peck

Απόδοση/Μετάφραση απο το Nationalinterrest.org για την Προέλαση.

ΠΗΓΗ

http://www.proelasi.org/2016/07/27/5-%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%BE%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1/

Το νέο άρμα Type-96B της Κίνας αφίχθηκε στην Ρωσία για το «Αρματικό Διάθλο»

 Δούκας Γαϊτατζής

 

 

‘Αρματα μάχης της έκδοσης Type-96B του κινεζικού Στρατού αφίχθηκαν στην περιφέρεια της Μόσχας για να συμμετέχουν στα Διεθνή Στρατιωτικά Αγωνίσματα.

Κλιμάκιο του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας με στρατιωτικά μέσα αφίχθηκε στην Ταξιαρχία Taman Μηχανοκίνητων Τυφεκιοφόρων για να συμμετέχει στους διαγωνισμούς «Έφοδος Σοβούροφ» και «Αρματικό Δίαθλο» που θα διεξαχθούν στο πλαίσιο των Διεθνών Στρατιωτικών Αγωνισμάτων 2016.

Το κύριο άρμα του διαγωνισμού «Αρματικό Δίαθλο» είναι το T-72. Όμως η ομάδα της Κίνας πρόκειται να χρησιμοποιήσει τα δικά της άρματα μάχης.

Η ομάδα της Κίνας έφτασε πρώτη. Ο υπόλοιποι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό θα αφιχθούν μέχρι το τέλος της εβδομάδας.

Πέντε άρματα και τέσσερα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ), όπως επίσης και εξοπλισμός και πυρομαχικά μεταφέρθηκαν από την ομάδα του Κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού για την συμμετοχή στον «Αρματικό Διάθλο» και την «Έφοδος Σοβούροφ».

war.163.com

Η νέα έκδοση Type-96B εμφανίστηκε στο διαδίκτυο την 5η Ιουλίου όταν ένας μπλογκερ ανάρτησε βίντεο του άρματος κατά την αναχώρηση για δοκιμές σε ένα κινέζικό διαδικτυακό χώρο συζητήσεως. Οι εικόνες του νέου άρματος μάχης να αρχίζει το ταξίδι του προς την Ρωσία εμφανίστηκαν δύο ημέρες αργότερα.

Το Type-96B δεν έχει ορατές αλλαγές στους οπτικούς αισθητήρες, τον πύργο ή το κυρίως οπλισμό των 125 χιλιοστών. Μπορέσαμε να διακρίνουν μόνο το βελτιωμένο σύστημα εξαερισμού. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες κινέζικές αναφορές, οι σχεδιαστές έχουν, επίσης, βελτιώσει τον βλητικό υπολογιστή του άρματος και τα συστήματα επικοινωνίας τα οποία δίνουν στον αρχηγό τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί ενιαίο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών για τις εν εξελίξει επιχειρήσεις προς τα ανώτερα κλιμάκια διοίκησης.

Οι αναφορές κάνουν λόγο, επίσης, οτι κινητήρας, σύστημα εξαγωγής καυσαερίων, ανάρτηση και εδαφικοί τροχοί του T-96B έχουν βελτιωθεί.

Ο κινητήρας και το νέο σύστημα εξαγωγής καυσαερίων που είναι εγκατεστημένα στο πίσω μέρος προέρχονται από το άρμα VT-4 της Norinco. Σ’αυτή την περίπτωση, το Type-96B ίσως να διαθέτει υδρόψυκτο κινητήρα με απόδοση 1200 ίππων.

Βίντεο: Εκπαίδευση του Στρατού της Κίνας με τη συμμετοχή του άρματος Type-96

Απόδοση/Μετάφραση από το SouthFront.Org για την Προέλαση.

ΠΗΓΗ

http://www.proelasi.org/2016/07/25/%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CE%AC%CF%81%CE%BC%CE%B1-type-96b-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%86%CE%AF%CF%87%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%81/

Τα άρματα μάχης της εθνικής φρουράς Τ-34 στις μάχες της εισβολής το 1974

 Τη δράση και τις απώλειες της 23 Επιλαρχίας Μέσων Αρμάτων της Εθνικής Φρουράς, παρουσιάζει ο συγγραφέας και ερευνητής Κώστας Δημητριάδης, ο οποίος με το βιβλίο του ΚΥΠΡΟΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, παρουσιάζει λεπτομερώς τα γεγονότα συντάραξαν τον Ελληνισμό, πριν από 40 χρόνια...

Σύμφωνα με τον Κ. Δημητριάδη:

Η 23 ΕΜΑ διέθετε 32 άρματα μάχης Τ-34/85 αγορασμένα από την Ρωσία μέσω Αιγύπτου. Η Επιλαρχία διέθετε δύο Ίλες των 16 αρμάτων η κάθε μία και κάθε Ίλη ήταν χωρισμένη σε 3 ουλαμούς των 5 αρμάτων συν το άρμα του Δκτή Ίλης. Ήδη πριν τον πόλεμο, η 23 ΕΜΑ είχε αποσπάσει από την 2η Ίλη της, 8 άρματα, 3 στην Αμμόχωστο και 5 στην Κερύνεια.

 Με την εισβολή η μισή Επιλαρχία ήταν διασκορπισμένη εξ αιτίας της δράσης της στο Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Βρέθηκαν λοιπόν 18 άρματα ως ετοιμοπόλεμα την 20η Ιουλίου κοντά στα θέατρα των επιχειρήσεων ήτοι μόνο μια Ίλη. Και μέσα σε όλα αυτά άρχισαν τα μηχανικά προβλήματα. Σχεδόν άμεσα 2 άρματα ακινητοποιήθηκαν από βλάβη στον κινητήρα και εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματα τους. Άλλα 2 άρματα καταστράφηκαν από Τουρκικά M72 LAW κοντά στην ακτή στο Πεντεμίλι και 1 εγκαταλείφθηκε κοντά σε εξοχικό κέντρο ακριβώς από πίσω τους μετά από βολή τουρκικού φορητού ΠΑΟ.

Το βράδυ της 20ης Ιουλίου 7 άρματα ενίσχυσαν την νυχτερινή επίθεση της ΕΛΔΥΚ στο Κιόνελι. Σχεδόν άμεσα 2 άρματα ακινητοποιήθηκαν από βλάβη. Την αυγή τα κατέστρεψε η Τουρκική αεροπορία. Άλλο 1 έπεσε στην αντιαρματική τάφρο Τσινάρ και εγκαταλείφθηκε. Οι Τούρκοι το τράβηξαν μετά δύο ημέρες και το χρησιμοποίησαν στις επιχειρήσεις για λογαριασμό τους.

8 συνολικά άρματα χάθηκαν "φθηνά" την πρώτη κιόλας μέρα. Την 3η μέρα που οι Τούρκοι επιχείρησαν την τελική επίθεση κατά της Κερύνειας προσπαθώντας να την καταλάβουν πριν ξεκινήσει η εκεχειρία, τα 4 άρματα που ευρίσκονταν εκεί με σχεδόν εξαντλημένα τα πυρομαχικά τους, εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματά τους - ένα μάλιστα οδηγήθηκε από τον οδηγό στο χωριό του και εγκαταλείφθηκε εκεί (και αυτό έγινε αιτία για σφαγές όταν μπήκαν οι Τούρκοι) - ανεβάζοντας τις απώλειες σε 12 άρματα από τα συνολικά 32 της ΕΜΑ.

 Κατά την διάρκεια της εκεχειρίας η 23 ΕΜΑ αναδιοργανώθηκε σε 2 ουλαμούς των 7 αρμάτων και έναν των 6 αρμάτων αλλά ήταν φανερό ότι τα άρματα ήταν καταπονημένα και δεν θα άντεχαν.
Κατά τον Αττίλα ΙΙ τα 3 άρματα της Αμμοχώστου εγκαταλείφθηκαν σε τέλεια κατάσταση, όταν οι Άγγλοι δεν επέτρεψαν στα πληρώματά τους να περάσουν μέσα από τις Βάσεις τους ενώ τα καταδίωκαν 13 Μ-48 των Τούρκων. Η μόνη αξιοσημείωτη συμβολή της 23 ΕΜΑ στον Αττίλα ΙΙ ήταν στην Μάχη στο Πυρόϊ στις 17/8/74.
Τα 2 άρματα υποστήριξαν την Διμοιρία των Καταδρομέων στην υπεράσπιση της περιοχής. Κατά την διάρκεια της μάχης 1 άρμα ακινητοποιήθηκε από βολή τουρκικού αντιαρματικού.
Άλλα 3 άρματα ακινητοποιήθηκαν στην περιοχή της Ν.Α.Λευκωσίας και καταλήφθηκαν από τους Τούρκους όταν έθεσαν υπό την κατοχή τους την περιοχή. Αλλα 3 άρματα καταστράφηκαν στις περιοχές Ανατολικά της Αγλαντζιάς, Βόρεια της Αθηαίνου και στην Λουριτζίνα.
Συνολικά η 23 ΕΜΑ έχασε 22 άρματα στον πόλεμο.


Από αυτά 10 οι Τούρκοι τα επισκεύασαν χρησιμοποιώντας ανταλλακτικά που τους ήλθαν από το Πακιστάν και τα χρησιμοποίησαν εναντίον της Ε/Φ, από τα οποία 3 καταστράφηκαν από Α/Τ της Ε.Φ., 4 εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματα τους και 3 σχεδόν ανέπαφα κοσμούν τα Μουσεία τους.
Οι απώλειες της 23 ΕΜΑ ήταν 13 (κατ' άλλους 16) νεκροί ή αγνοούμενοι.

http://i.imgur.com/lP9G1Ja.jpg
http://i.imgur.com/HsklcxH.jpg
http://i.imgur.com/F91xVBA.jpg
http://i.imgur.com/3hiqabk.jpg
http://i.imgur.com/WYrOxkH.jpg

http://defenceline.gr/index.php/history ... 838-armata